Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Σκασίλα σου τι λένε οι άλλοι για σένα...Εσύ είσαι για σένα!!

«Είσαι καλά; Να βάλω αυτό; Ναι, είναι τέλειο το φόρεμα, αλλά να γυρνάνε όλοι της παρέας να με λένε ξέκωλο;» ήταν η υστερική αντίδραση, μιας φίλης μου, όταν με ρώτησε τη γνώμη μου για ένα φόρεμα, λίγο παραπάνω προκλητικό από το συνηθισμένο, κι εγώ της απάντησα «ναι, βάλε το σήμερα!» Όπου το σήμερα ήταν τα γενέθλια ενός φίλου, όπου θα βρισκόταν και ο πρώην της και όσο να είναι, ήθελε να είναι υπερθεά για να τον πικάρει και να του αποδείξει πως «ναι, περνώ και μόνη μου καλά…»









Για να μη σας τα πολυλογώ, το φόρεμα δεν το έβαλε, διάλεξε ένα τζηνάκι, ο λεγάμενος δεν της έριξε ούτε μισή ματιά και την πλήρωσα και πάλι εγώ, καθώς σε όλη τη διάρκεια της επιστροφής μου σφύριζε στο αυτί «έπρεπε να το είχα βάλει τελικά, τι το έπαιξα μυξοπαρθένα;» και ό, τι άλλο σχετικό μπορείτε να φανταστείτε.

Η γνώμη των άλλων δυστυχώς είναι κάτι το οποίο, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, μας απασχολεί όλους.

Από το πιο μικρό και ασήμαντο θέμα, όπως ένα ζευγάρι σκουλαρίκια, μέχρι και τις πιο σημαντικές αποφάσεις ζωής, όλοι επηρεαζόμαστε, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από τη γνώμη των άλλων.

Είναι σαν να τρυπώνει ένα μικρό διαβολάκι στο βάθος του μυαλού μας και να μας τριβελίζει λέγοντας: «Ναι, αλλά τι θα πει ο/η/οι… (συμπληρώστε ελεύθερα);» Οι «άλλοι» δε, είναι μία έννοια πιο μυστηριώδης, ακόμη και από ότι «Οι Άλλοι» που κατέτρεχαν τη Νικόλ Κίντμαν στο ομώνυμο θριλεράκι. Οι γονείς, η παρέα, κάποιος που δεν χωνεύουμε, η γειτονιά, όλοι χωράνε σε αυτή την τόσο μικρή, κι όμως τόσο ευρύχωρη, λεξούλα.

Κατ’ αρχήν, να συμφωνήσουμε σε κάτι. Να αρέσουμε σε όλους απλά ΔΕΝ γίνεται. Όσο υπερτέλειοι, ευγενέστατοι και καλοσυνάτοι είμαστε με όλους, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μας δει ανάποδα και στραβά. Και θα έχει την φαρμακερή κουβέντα στην άκρη της γλώσσας. Το ξεκαθαρίσαμε; ΟΚ, πάμε παρακάτω.

Το να σε νοιάζει η γνώμη των άλλων είναι κάτι το φυσιολογικό μέχρι ενός συγκεκριμένου σημείου: υποδηλώνει μία ανασφάλεια, το οποίο είναι αν μη τι άλλο ανθρώπινο, και μία σπουδαιότητα, την οποία δίνεις εσύ προσωπικά στον κοινωνικό σου κύκλο. Αν μείνουμε σε αυτό το σημείο, ως εκεί δηλαδή που η γνώμη των άλλων μας βοηθάει να βελτιωνόμαστε και να μην προχωράμε σε αψυχολόγητες πράξεις και ενέργειες (κοινώς, μας κρατάει το χαλινάρι), όλα μια χαρά.

Το πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που η γνώμη των άλλων αποκτά την κύρια σημασία των πράξεων και αποφάσεών μας. Όταν ό, τι κάνουμε γίνεται με μοναδικό γνώμονα το πώς θα αρέσουμε στους άλλους και θα εισπράξουμε και στην καλύτερη κανένα «μπράβο». Λυπάμαι, που θα στο πω, αλλά τότε υπάρχει πρόβλημα. Γιατί αν σε κάθε τι που κάνεις έχεις ως μπαμπούλα και δεκανίκι το πώς θα το αντιμετωπίσει η γειτόνισσα κόμπρα του 5ου, τότε sorry, αλλά δεν φταίει αυτή, αλλά εσύ που της δίνεις το περιθώριο.

Οι επιλογές που παίρνουμε δείχνουν πολλά για εμάς. Στην τελική, είμαστε οι επιλογές μας, σωστά; Και μέσα από αυτές μας βλέπει και μας γνωρίζει και ο υπόλοιπος κόσμος. Ας τον αφήσουμε λοιπόν να μας γνωρίσει για αυτό που είμαστε. Μέσα από τις πράξεις και τις αποφάσεις μας για κάθε μικρό ή μεγάλο θέμα της ζωής μας, που όμως θα τις έχουμε πάρει και κάνει επειδή το θέλαμε και επειδή το θεωρήσαμε καλύτερο για εμάς. Κι αν είναι λανθασμένες, δεν πειράζει. Κι αυτό στο παιχνίδι είναι…

Για αυτό, μην σε τρελαίνει η γνώμη των άλλων. Μπορείς να την ακούς ή να τη σκεφτείς για ένα λεπτό, αλλά ως εκεί. Μετά αποφασίζεις εσύ και μόνο εσύ. Και το τελικό αποτέλεσμα είναι κάτι για το οποίο μπορεί να κριθείς μεν σκληρά, αλλά θα είσαι εσύ! Πραγματικά εσύ. Τι σημαντικότερο από αυτό;





Πηγή:marymary.gr 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...